Licealiści w Ośrodku Brama Grodzka

Uczniowie klasy I D oraz II C I Liceum Ogólnokształcącego w Lubartowie 23 października wzięli udział w wycieczce szkolnej do Lublina, pod opieką nauczycielek: Małgorzaty Sabat, Anny Lipki oraz Małgorzaty Mazurek-Filip. Celem wyjazdu było odwiedzenie ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” oraz seans filmowy pt. ,,Wałęsa. Człowiek z nadziei”.

Oto relacja uczestniczki:

Naszą wizytę w pobliskim mieście rozpoczęliśmy od zwiedzania Bramy Grodzkiej, która była kiedyś przejściem z dzielnicy chrześcijańskiej do nieistniejącego już miasta żydowskiego, obecnie będąca siedzibą  Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Zwiedzanie wystawy rozpoczyna się od miejsca, w którym zbudowana została instalacja artystyczna  poświęcona nagranym przez Ośrodek wspomnieniom. Z pomieszczeniem tym, w którym przez wiele lat znajdowało się mieszkanie, związana jest dramatyczna historia osoby, która w czasie wojny tu mieszkała. Przechodząc przez wystawę, oglądamy setki zdjęć, słuchamy wykreowanych dźwięków przedwojennego miasta – jednocześnie wszędzie widzimy ułożone na półkach segregatory. Część wystawy „Lublin. Pamięć Miejsca” opowiadająca o życiu Żydów w Lublinie (do 1939 r.) kończy się w miejscu, w którym można obejrzeć makietę przedwojennego Lublina. Druga część wystawy „Pamięć  Światła – Pamięć Sprawiedliwych” poświęcona jest pamięci o zagładzie społeczności żydowskiej w Lublinie. Jest to też opowieść o Sprawiedliwych, o tych którzy ratowali  Żydów w czasie Holocaustu. W centralnym punkcie kolejnej  sali znajduje się pulpit z ekranem, na którym wyświetlane są kartki z nazwiskami mieszkańców miasta żydowskiego. Nazwiska te są wyczytywane przez lektora. W pomieszczeniu znajduje się również czarna ściana, a w niej kilkadziesiąt okrągłych szczelin. W każdej z nich umieszczone są kolorowe slajdy ze zdjęć żydowskiej dzielnicy zrobione przez niemieckiego żołnierza w roku 1941. Sąsiadująca sala wypełniona jest stojącymi, uschniętymi pniami drzew, które tworzą martwy las. Przechodząc przez to miejsce, trzeba przeciskać się pomiędzy nimi. Zwiedzanie zakończyliśmy poprzez przejście w otwartą i jasną przestrzeń olbrzymiego strychu. Na ścianie, znajdującej się naprzeciwko wejścia umieszczono tabliczki z wypalonej gliny z nazwiskami Sprawiedliwych. W samym centrum znajduje się regał w całości wypełniony segregatorami, przy których umieszczona jest instalacja dźwiękowa w taki sposób, że zbliżając się do niego, słyszymy chór nałożonych na siebie głosów Sprawiedliwych, opowiadających swoje historie. Po zakończeniu zwiedzania, żwawo ruszyliśmy w stronę centrum handlowego Plaza, aby wspólnie obejrzeć w kinie historię Polski z lat 70- tych i 80 –tych  ukazaną poprzez losy  Lecha Wałęsy i „Solidarności” walczących  o  WOLNOŚĆ od komunizmu. Po 2 godzinnym seansie filmowym wszyscy z zadowoleniem wsiedliśmy w  autokar i powróciliśmy do Lubartowa.

Olga Wesołowska