Strażacy ostrzegają przed czadem

Każdego roku w okresie jesienno-zimowym zwiększa się liczba pożarów w budynkach mieszkalnych oraz dochodzi do zatrucia tlenkiem węgla ich mieszkańców lub użytkowników. Zagrożenia te mogą powstać w różnych miejscach budynku od piwnicy, w której zazwyczaj znajduje się kotłownia, poprzez wyższe kondygnacje – poddasze  i dach gdzie przebiegają przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne.

Zły stan techniczny instalacji i nieprawidłowa eksploatacja urządzeń grzewczych, a czasami nawet nieszczęśliwy zbieg okoliczności mogą doprowadzić do pożaru, wybuchu lub zaczadzenia osób przebywających w budynku.
Zatrucie tlenkiem węgla może być spowodowane również ograniczoną wymianą powietrza w pomieszczeniach
(np. na skutek uszczelnienia otworów okiennych, drzwi lub zamykania kratek wentylacyjnych). Brak dostatecznej ilości tlenu prowadzi do niepełnego spalania paliwa w urządzeniach grzewczych, a produktem takiego spalania jest min.
tlenek węgla (czad), który jest niewyczuwalny dla zmysłów ludzkich, blokuje dostęp tlenu do organizmu poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi. Przy dużym stężeniu powoduje śmierć.
Szczególną dbałość o właściwy stan przewodów kominowych powinny wykazywać osoby, które stosują gorsze gatunki węgla np. miał węglowy. Właściciele, zarządcy i użytkownicy obiektów ogrzewanych paliwem stałym, ciekłym lub gazowym, zgodnie z prawem obowiązani są do usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych
i wentylacyjnych.
Przed zgubnym działaniem czadu może uratować nas czujka tlenku węgla. Podstawową jej funkcją jest wykrywanie czadu i generowanie sygnałów alarmowych. Czujka odpowiednio wcześnie zasygnalizuje niebezpieczeństwo (szczególnie w porze nocnej). Nie należy montować czujek przy oknach, kratach, przewodach wentylacyjnych
czy miejscach zbyt zawilgoconych.

<kp psp>