Wieczór ze sztuką w PMDK
Spotkanie pt. „Rzecz o stroju i kostiumie” zorganizowano 17 stycznia w Powiatowym Młodzieżowym Dom Kultury w Lubartowie. W piątkowy wieczór można było posłuchać wykładu „Kodeks Baltazara Behema (1505) – przesłanie historyczne, moralizatorskie i satyryczne oraz artystyczna forma dzieła”, jak również obejrzeć wystawę projektów scenograficznych.
O znaczeniu kodeksu spisanego w Krakowie w XVI wieku przez urzędnika Baltazara Behema mówiła Małgorzata Żak, asystent w Katedrze Wiedzy o Sztuce Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Za temat wykładu obrałam sobie dzieło artystyczne, ale jednocześnie prawnicze, nie będące do końca dziełem polskim, zarówno w swojej treści językowej, ponieważ jest to dzieło pisane w języku staroniemieckim, jak i po względem ilustracji inspirowane jest sztuką obcą – niemiecką i niderlandzką. Jest to księga licząca ponad 370 kart wykonanych z pergaminu, oprawionych w skórę, pisana ręcznie. Baltazar Behem postanowił powrócić do dawnego stylu, pomimo iż wtedy wprowadzono już druk. Dzieło zawiera m.in. zasady funkcjonowania krakowskich cechów rzemieślniczych (np. strojów, w które publicznie mogą ubierać się rzemieślnicy). Reprint „Kodeksu Baltazara Behema” znajduje się w zbiorach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Lubartowie, o czym poinformował kierownik oddziału dla dorosłych placówki Andrzej Rybak. Ten cenny eksponat został podarowany przez ś.p. księdza prałata Andrzeja Tokarzewskiego. A można było go zobaczyć tuż po wykładzie. Jak przystało na wieczór ze sztuką, był też wernisaż projektów scenograficznych i kostiumów Anny Świderskiej – Kusyk. Artystka pochodzi z Lubartowa i swoją karierę rozpoczynała jako wychowanka PMDK. Ukończyła Edukację Artystyczną na UMCS oraz scenografię na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Krystyny Zachwatowicz – Wajdy. Pracuje obecnie w TVP Lublin. Tworzy wizualizacje do spektakli m.in. „Brzydal” Teatr Chorea/ Teatr Tańca Pro czy teledyski dla zespołów. Na wystawie znalazły się projekty scenograficzne i kostiumy głównie do dzieł Szekspira oraz makiety scenografii.
Sylwia Nowokuńska