Wspomnienie Barbary Pankowskiej

„Śmierć jest bramą do dalszego, lepszego świata”

Jan Twardowski

Z żalem zawiadamiamy, że w dniu 7 stycznia 2013 roku w wieku 87 lat opuściła szeregi kombatanckie i odeszła na wieczną wartę kol. Barbara Pankowska. Długoletnia członkini Związku Kombatantów RP i byłych Więźniów politycznych w Lubartowie. Nie jest łatwo wypowiadać słowa pożegnania szczególnie dla naszego Związku, bo znaliśmy ją bardzo dobrze i szanowaliśmy. Kol. Barbara młodość spędziła w ciepłym, przyjaznym rodzinnym domu. Otrzymała wzorowe wychowanie chrześcijańskie. Była piękną kobietą. Mądrą, wyważoną, pełną wdzięku i osobistej kultury. Godna podziwu i naśladowania. Wzorowa małżonka znanego i cenionego organisty dekanatu lubartowskiego p. Wacława Pankowskiego. W1942 roku aresztowana za sabotaż, została osadzona w więzieniu lubelskiej Katowni – Zamku. Miejsce gehenny, bez wątpienia należącego do największych tego rodzaju na ziemiach polskich w czasie okupacji. Po raz drugi aresztowana i osadzona na Majdanku. W tych miejscach odosobnienia przetrzymywano ludzi, których torturowano, głodzono, niszczono psychicznie i fizycznie.

Przez więzienia hitlerowskie przeszły tysiące Polaków i wielu z nich utraciło zdrowie (śp. Barbara) a wielu życie. Te cierpienia i okrucieństwa, głód, zimno, zadane śp. Barbarze miały decydujący wpływa na jej zdrowie. Były przyczyną szybszego odejścia z tego świata. Dlatego ludzkie losy nie powinny pozostać dla nas obojętne. Cierpieli oni bowiem i ginęli w imię ogólnoludzkich ideałów, w obronie godności człowieka. Droga Rodzino, Przyjaciele, zapewniamy Was o naszym współczuciu, o wsparciu. Droga Barbaro, kiedy Twoja ziemska wędrówka znalazła swój kres, my kombatanci mówimy żegnaj nieodżałowana Koleżanko. Twoje na ziemi nieziemskie cierpienia Bóg Ci wynagrodzi w Niebie.

Prezes Zarządu ppror. w st. spocz. Piotr Kaczor