Żebrowski w Lubartowie

Spotkanie z Leszkiem Żebrowskim zorganizowano 1 lutego w Lubartowie , w sali widowiskowej SM. Historyk znany jest z badań nad dziejami polskiego podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej i po 1945 r. W spotkaniu wziął udział m.in. burmistrz Janusz Bodziacki.

Leszek Żebrowski specjalizuje się w polskich narodowych organizacjach konspiracyjnych z okresu II wojny światowej (Narodowych Sił Zbrojnych, Narodowej Organizacji Wojskowej) i narodowego odłamu żołnierzy wyklętych (w tym Narodowego Zjednoczenia Wojskowego), w dziejach komunistycznej konspiracji i partyzantki z lat 1942-1945 oraz stalinowskiej bezpieki. Jest pionierem badań nad Narodowymi Siłami Zbrojnymi w Polsce. Za książkę „Narodowe Siły Zbrojne. Dokumenty, struktury, personalia” otrzymał Nagrodę Fundacji im. Jerzego Łojka.

– Polska nie została zdekomunizowana w żadnym możliwym wymiarze – mówił podczas spotkania Leszek Żebrowski. – Pamiętajmy o tym, że partia komunistyczna była nielegalna, nawet w świetle komunistycznego prawa, bo nie została zarejestrowana. Komuniści nie dopatrzyli tego. Po 1989 roku była możliwość nie wypłacania rent i emerytur z racji stażu pracy w instancjach partyjnych tym wszystkim sekretarzom powiatowym, wojewódzkim i centralnym. Nie zasłużyli, by żyć z naszych podatków.

Żebrowski w swoich wypowiedziach nawiązał również do obelisku przy Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie, który wskazuje na wschód 1122 km do Moskwy i 1122 km na zachód do Brukseli. Różne kierunki. Twierdził, że łatwo „niektórym ludziom zmienić kierunek ze wschodu na zachód i machać ogonkiem na dwóch łapkach, przytakiwać wszystkim, bo jest przeciwko nam”. Dlaczego? Zdaniem Żebrowskiego, nie znamy swojej przeszłości, nie potrafimy być dumni z tego, czym polskie państwo było.

Leszek Żebrowski jest synem oficera Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej Franciszka Żebrowskiego. W latach 70. i 80. działał w opozycji antykomunistycznej. Współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Należał do NSZZ „Solidarność”. Pisał w podziemnych tygodnikach „Głosie” oraz „Ładzie”. Od 1992 do 2002 pracował na stanowisku kierowniczym w Urzędzie do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, a od 2002 do 2012 był pracownikiem Archiwum m.st. Warszawy. Publikował m.in. w „Naszym Dzienniku”, „Naszej Polsce”, portalu internetowym pch24.pl oraz w prasie polonijnej.

materiał wideo wkrótce

foto: Piotr Opolski