Teatr życia rodzinnego jest najważniejszy
Od lutego w Lubartowskim Ośrodku Kultury prezentowane są prace lubartowskich artystów w Galerii Trzech Obrazów. Jako pierwsze pokazano fotografie Katarzyny Lenarciak. Teraz można obejrzeć obrazy Piotra Kopcia.
Piotr Kopeć (ur.1971) jest scenografem i malarzem, należy do najciekawszych postaci naszej kultury, a jego dorobek jest bardzo ciekawy.
Studiował w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie i w Studium Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego nauczycielem był światowej sławy scenograf Andrzej Kreutz Majewski.
Współpracował przy realizacji spektakli teatralnych i filmów m. in.: z Jerzym Antczakiem, Janem Jakubem Kolskim, Agnieszką Holland, Maciejem Wojtyszką, Krystyną Zachwatowicz, Patrykiem Vegą, Maciejem Dejczerem. Jego nazwisko pojawia się na ekranie przy okazji produkcji filmów i seriali, m. in.Chopin – pragnienie miłości, Jasminum, Żurek, Magiczne drzewo, Pensjonat pod różą, Miodowe lata, Fałszerze -powrót Sfory, Ekipa, Ranczo, Doręczyciel, Pan Gustaw i Matylda, Projekt dziecko i wielu innych.
Mieszka w Lubartowie. Kocha życie rodzinne. Ma dwóch synów i dwie córki. W czasach kryzysu w
kulturze w związku z COVID 19 zajmuje się rolnictwem, m.in uprawia orzechy laskowe.
W Galerii Trzech Obrazów mamy przyjemność prezentować jego jeden olej pt. Krzyż (mocny i wyrazisty, jak przyjazny uścisk dłoni) i dwa projekty scenografii do opery Opowieści Hoffmanna Jacquesa Offenbacha.
W twórczości Piotra Kopcia można wyróżnić kilka okresów, w studenckim zajmował się tematyką regionalną, malował pejzaże okolic Lubartowa i fragmenty ulic. Ponadto przygotowywał prace scenograficzne do spektakli teatralnych i operowych. W późniejszym czasie pojawia się w jego malarstwie tematyka sycylijska. To efekt podróży do Italii. Interesujące są jego prace abstrakcyjne, które wykorzystywał jako elementy scenografii w spektaklach teatralnych w TV.
Piotr Kopeć jest w pełni sił twórczych, dlatego możemy się spodziewać kolejnych jego projektów. Tymczasem jest pochłonięty życiem rodzinnym, które uważa za prawdziwe szczęście.
